சொல்லாடல்


வையம் ஆண்ட
வண்ணத் தமிழே
வாகை சூடிய
காந்தக் குரலே
உந்தன் சொல்லோடு சேந்தன்று சொக்கித்தான் போனது
தமிழர் நெஞ்சம்

நீர் சொல்லாது போனதால்
இன்று
சோகத்தனலில் தமிழகம் எங்கும்

உந்தன் கவிதை தேனுண்ட
தமிழர் நெஞ்செல்லாம்
மலர் கள்ளுண்ட வண்டெனவும்

உந்தன் பகுத்தறிவு பாலுண்டதால்
தம்பிகள் நெஞ்செல்லாம்
சுயமரியாதை வேல்கொண்டு
நிற்குது காணீர்

திண்டாடி திண்டாடி 
உளம் பந்தாடிபோன 
பாட்டாளி நெஞ்சில்
உந்தன் சொல்லாட்சி ஒன்றால் சோறுடைத்து நின்றாய்

அண்ணாவின் இதயத்தை
இரவலாய் வாங்கியது கொடுக்க
வருகிறேன் என்றதை சொல்லி
வாய்விட்டு அழுது புலம்பியது
உன்புகழ் ஊர்வலத்தில் மக்கள் 

மனிதனாய் பிறப்பெடுத்த புனிதனே
அவதாரமாய் அவதரித்தத் தலைவனே - நீ

மண்ணகம் துயில் உறங்கினாலும்
உன் செயலெதும் உறங்காது
செய்து உலவினாய்

பக்தியெனும் மாயபித்தில்
பராசக்தியெனும் வேப்பிலையடிது அன்று

ஏய் பூசாரி 
அம்பாள் எப்போதடா பேசினாள் என்றே
புரையோடிய மூடத்தில்
நரையோடிய மூத்தோனாய் 
சிறு வயதிலும் 
கொடும் புல்லுருவிகளை
புறமுதுகிட்டு ஓடிடச் செய்ததும் 
உன் சொல்லாட்சி 

பகுத்தறிவு பகலவன் வாக்கும்
அன்பிற்கினிய 
அண்ணாவின் மூச்சும்
உன் பேச்சோடு 
கலந்து என்றென்றும் தமிழர்க்கு 
உயிர் மூச்சென்றானது உண்மை

அதுன் 
சொல்லாட்சியின் பெருமை

செருவாவிடுதி :
சி. செந்தில் குமார்

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

உலகத்தின் இயல்பு

எப்போதும்   இங்கிது போல்  நடந்ததில்லை என்போம்  மனத் துக்கம் தாழா துயரத்தில் நிற்போம் இதுதான் நான் கண்ட  துயரத்திலும், துயரம் பெருந்துயரம் என்போம் #இது விபத்து நடக்குமிடம்,  நிமிடத்திற்கு ஒருமுறை அலறி வரும் ஊர்தி  அதில் பதறிய மனதோடும்  உதறிய கை யோடும் உருக்குலைந்து வந்தால் மருத்துவமனையில்,  பத்தில் நாம் ஒன்றெனத் தோன்றும் #இதுதான் உலகத்தில் மானுடர் துன்பமும் , சந்திக்கும் இன்னலும்  #தன்னை மட்டும் பார்த்தால்  துயரத்தின் உச்சம் பரந்துபட்டு பார்த்தால் ... பார்த்ததில் நாம்,  மிச்சத்தில் மிச்சம் .. செருவாவிடுதி, சி.செ
Read more

பாரதியே மீண்டும் வா . . .

பாரதியே ...! நீ ரௌத்திரம் பழகென்றாய்   நெஞ்சம் புடைத்து  நேர்பட பேசென்றாய்    மூச்சு விடவே முணங்கும் நாட்டில் பேச்சுரிமைக்கு எங்கே போவோம்   எங்கள் தலைமுறையும் எங்ஙனம் வாழும்   வந்துவிடு பாரதியே  ரௌத்திரம் பழகி  தந்துவிடு பாரதியே     அந்நியர் ஆண்ட பூமியிலும்  அனல் வார்த்தை வீசியே   வலம் வந்தாய்     இன்று  நம்மவர் ஆளும் போதினிலும்   நலம் கோரும் வார்த்தையே  தீதென்றார்    நெஞ்சம் புடைத்து   நேர்பட பேச  பாரதியே நீ வேண்டும் - எமக்கும் ரௌத்திரம் சொல்லித்தர வேண்டும்    விந்தை உலகத்தில் சந்தைப் பொருளாகிப்போன பழம் பெரும் பண்ணாடு - இது பாழாகும் திருநாடு   நெஞ்சம் புடைத்து   நேர்பட பேச  பாரதியே நீ வேண்டும் - எமக்கும் ரௌத்திரம் சொல்லித்தர வேண்டும்  இது கலவரப் பூமியில்லை கார்பன் வாய்வால் வந்த தொல்லை எங்கள் கழனியும் கருகும் நிலை   அதுவே கர்ப்பமும் கலைக்கும் உலை இது அணுவுலை களம் ஒரு அவசர யுகம் இதில்  சமைத்துண்ண நெகிழியும் சதை வேக ...
Read more

பருவம் கடத்தும் வறுமை

பெண்  கால்சதங்கை யோசையில் கண் மயங்கும் கதிரவன்    மண்குடத்தோடு நாணம்  நடைபோட்டு நானும்    முப்பதைக் கடந்துமென்னில் முல்லை வாசமும்  முன்நெற்றிக் குங்குமமும்  ஏதோர் மார்பில்   ஏந்திட ஆளில்லை . . .  நல்லோர் நாளில்லை . . .   தாமரைக் குளத்தில்  தாவணிச் சேலையில்  தண்ணீர் தீண்டாமல் ஏந்தினாள் . . . தாழை முழங்கால் மட்டம் நனைந்திட    இலைகளின் இடையில் மெல்ல அலைமோதி குடத்தில்,  தெளிந்த நீரெடுத்து   மெல்லிய இடையெனும்  மேனியில் வைத்து குளத்தோடு,  சொல்லாமல் கொள்ளாமல்  நகர்ந்தாள் நங்கை    நீருக்குள் காத்திருந்த கரியஉரு காலை வருடி  சோலையிவளை  வசமாக பிடித்திட    திடுக்கிட்டவள்  சட்டென மயங்கி  பட்டென விழுந்தாள்    வாய்ச்சொல் ஓசையின்றி  ஓராயிரம் ஆசையில்  பெரும் போரட்டத்தோடுமொரு பேடை மனத்தோடும்   இதை கொடுமை என்றே கொட்டுவதோ  கொலைக்குற்றமென்றே கத்துவதோ    நங்கை  கக்கத்தில் வைத்த குடம் கொட்ட   கொட்டிய நீரில்  சித்...
Read more